Rennr nefs úr dropafjöld

Kvefið sýnir engin merki um undanhald en sýnir þess í stað á sér nýjar hliðar rétt rúmlega daglega. Ég stefni sem stendur að því að klára pappírsbirgðir borgarverkfræðingsembættisins í snýtur milli þess sem ég hósta og hnerra.

Í gærkvöldi var líðanin þokkaleg fyrir utan hálsbólgu og tilheyrandi ráma radddýpkun. Ég skellti mér því á púkalegan fund hjá Hugleik frekar en að leggjast í skattskýrsluna. Á hinum púkalega fundi var mest áhersla lögð á iðkun boltaleiksins "Bolti" og kvefið háði mér ekki meir en svo að ég náði að spreyta mig þar með þokkalegum árangri. Helst að þessarar frumraunar minnar verði minnst fyrir þá tækni mína að láta í mér drynja við feilskot og mistök - keppinautum mínum til mikillrar aðdáunar.

Ég er þessa dagana með ekta strigabassarödd a la Gunnar Birgisson og aðrar kempur. Eflaust mætti halda því fram að þessi nýtilkomna radddýpt léði mér aukin kynþokka, en ég er hræddur um að hortaumar niður á höku og linnulitlir hóstar slái heldur á persónutöfra mína.

Ég lufsast nú samt í vinnunni, en ef hitaslæðingurinn sem lætur á sér kræla af og til skyldi færa sig upp á skaptið held ég að mér væri réttast að koma mér heim frekar en að sitja hér aðgerðarlaus meðan kommúnistarnir safna liði. Ég ætti kannski að senda eftir orrustufénu undir eins?

Það er þtuð að vera kvebaður.


< Fyrri færsla:
Kvefuð milliríkjadeila
Næsta færsla: >
Dagbók sjúklings
 

Útrætt mál

Lokað er fyrir athugasemdir eftir 30 daga.

Comments are closed for this entry